Solotvyno
Solotvyno (Oekraïens: Солотвино, Hongaars: Aknaszlatina, Roemeens: Slatina) is een stadje in de rajon Tjatsjiv in de oblast Transkarpatië in Oekraïne.
De naam van de stad refereert aan de zoutmijn (salina). De stad werd in 1360 voor het eerst in geschriften genoemd.
De stad is gelegen aan de oever van de grensrivier de Tisza. Tegenover deze stad, aan de overzijde van de rivier, ligt de Roemeense stad Sighetu Marmației. In 1944 werd de brug tussen beide steden verwoest; in 2007 is een nieuwe brug gereed gekomen. Tot 1920 en tussen 1938 en 1944 behoorde de stad net als de tegenoverliggende stad Sighetu tot het Koninkrijk Hongarije.
In 2001 woonden in de stad 9.276 inwoners. Hiervan waren er circa 4000 etnisch Hongaars. De Hongaarse gemeenschap heeft de beschikking over een eigen basis- en middelbare school (Bolyai János Középiskola). Een belangrijke straat in het stadje is genoemd naar een beroemde inwoner, de Hongaarse schilder Simon Hollósy.
De naam van de stad refereert aan de zoutmijn (salina). De stad werd in 1360 voor het eerst in geschriften genoemd.
De stad is gelegen aan de oever van de grensrivier de Tisza. Tegenover deze stad, aan de overzijde van de rivier, ligt de Roemeense stad Sighetu Marmației. In 1944 werd de brug tussen beide steden verwoest; in 2007 is een nieuwe brug gereed gekomen. Tot 1920 en tussen 1938 en 1944 behoorde de stad net als de tegenoverliggende stad Sighetu tot het Koninkrijk Hongarije.
In 2001 woonden in de stad 9.276 inwoners. Hiervan waren er circa 4000 etnisch Hongaars. De Hongaarse gemeenschap heeft de beschikking over een eigen basis- en middelbare school (Bolyai János Középiskola). Een belangrijke straat in het stadje is genoemd naar een beroemde inwoner, de Hongaarse schilder Simon Hollósy.
Kaart (cartografie) - Solotvyno
Kaart (cartografie)
Land (geografie) - Oekraïne
Vlag van Oekraïne |
Het grondgebied van het huidige Oekraïne wordt al tienduizenden jaren bewoond en behoorde in de loop van de tijd tot verschillende rijken. De Oekraïners maakten deel uit van de Oostelijke Slaven die zich er volgens archeologische bronnen al zeker sinds 1500 v.Chr. ophielden. Na de komst van de Scandinavische Varjagen (Vikingen), ontstond omstreeks de zevende eeuw de etnisch-culturele regio Land van de Roes. In de negende eeuw stichtten de Varjagen het Kievse Rijk, dat kan worden gezien als een voorloper van zowel de Oekraïense als de Russische natie. Tijdens de Mongoolse invasie in de dertiende eeuw werd het Kievse Rijk verwoest, waarna in het westelijke deel het Vorstendom Galicië-Wolynië ontstond. Het gebied werd daarna 600 jaar lang betwist, verdeeld en geregeerd door een verscheidenheid aan externe machten; waaronder het Pools-Litouwse Gemenebest, het Ottomaanse Rijk en het Tsaardom Rusland. In 1649 ontstond in centraal Oekraïne het Kozakken-Hetmanaat dat in 1764 werd geliquideerd en verdeeld tussen Keizerrijk Rusland en Polen en uiteindelijk geabsorbeerd door het Russische rijk. In de 19e eeuw kwam er ruimte voor de Oekraïense nationale identiteit. Tijdens de Russische Revolutie in 1917 was voor het eerst sprake van een zelfstandig, internationaal erkend land: de Oekraïense Volksrepubliek. De Sovjet-Unie slokte het op tot haar einde in 1991. Na de val van het communisme werd Oekraïne een onafhankelijke democratie.
Valuta / Taal
ISO | Valuta | Symbool | Significant cijfer |
---|---|---|---|
UAH | Oekraïense hryvnia (Ukrainian hryvnia) | â‚´ | 2 |